“Undone” – Ciąg dalszy [RECENZJA – SEZON 1]

Takie projekty jak Undone – gabarytowo drobne, dla polskiej widowni trochę ukryte przez niesprzyjający dostęp streamingowy (czytaj: nie ma ani na Netfliksie, ani na HBO) – często przechodzą obok nas zapomniane i niezauważone. I nie ma w tym paradoksu; odkąd przestaliśmy oglądać telewizję, staliśmy się jeszcze bardziej wygodni i przykuci do najłatwiejszych kanałów. Pobieżny przegląd opakowania nowego serialu Amazon Prime to chyba najlepsza, natychmiastowa zachęta do sięgnięcia po niego….

“Pewnego razu… w Hollywood” – Kiedy słońce było bogiem [FELIETON]

UWAGA! TEKST ZAWIERA SPOILERY Gdyby ktoś powiedział mi, że nowy film Quentina Tarantino jakkolwiek mnie rozemocjonuje, odwołałbym tego śmiałka do Nienawistnej ósemki i wyimaginowanych rozkoszy autora względem własnej osoby tamże. Jednak coś nie grało już w pierwszych reakcjach po filmie – enigmatyczne oskarżenia o mało stylowy styl mistrza, o brak Tarantino w Tarantino. O naganną rozwlekłość czy formalne i kulturowe wstecznictwo. Po banalnemu: nuda. Dziś, gdy większość ma…

Klasyka z Filmawką – “Amadeusz”

Po seansie tego filmu doszedłem do prostego wniosku, że ludzie dzielą się na dwa typy. Są ci, którzy uwielbiają Amadeusza, rozpływają się nad mistrzostwem realizacyjnym i dramatycznym tego dzieła. I są też ci drudzy, którzy mówią, że to przyjemny, bardzo klasyczny film, choć może nudnawy… Ale to wcale nie było tak, że Mozart się nie lubił z Salierim! Pragną historiograficznej inkwizycji, czyli młota na ingerującą w historię dziejów licentia…

“Euforia” – Głucha cisza kiedy krzyczę [FELIETON]

Przed dwoma miesiącami rozentuzjazmowani pisaliśmy wam o blasku Euforii, nowego serialu Sama Levinsona, którego poprzedni projekt, Assassination Nation, trafił do kin w listopadzie zeszłego roku. Dziś wyczekujemy już drugiego sezonu opowieści o nastolatkach z East Highland. Przyszła więc pora na refleksje, zażalenia i refutacje. Bo jest na co narzekać, jest co doceniać i jest się w czym zakochać. Odłóżmy zatem na parę chwil wszystkie kontrowersje i rozbuchane głosy pruderii…

Rozmowa z aktorkami z filmu “Wysoka dziewczyna” [WYWIAD]

Zapraszamy na rozmowę, jaką udało nam się przeprowadzić z Wiktorią Miroszniczenko i Wasilisą Perelyginą, odtwórczyniami głównych rol w filmie Wysoka dziewczyna Kantemira Bałagowa, reżysera Bliskości. Film zdobył nagrodę FIPRESCI na festiwalu w Cannes. W polskich kinach pojawi się 11 października za sprawą Stowarzyszenia Nowe Horyzonty. Rozmowa odbyła się przy tłumaczeniu Wojciecha Porosa, któremu bardzo dziękujemy za współpracę! Kamil Walczak: Zacznijmy ab ovo: jak znalazłyście się na planie Wysokiej dziewczyny?…

“Mowa ptaków” – Dlaczego wszystko musi się rymować? [RECENZJA]

Mało kto może to dziś pamięta, ale przed laty wstrząsnął Polską taki obrazek: grupa uczniów technikum zelżywa nauczyciela języka angielskiego, naśmiewa się z niego, od poniżających słów przechodzi do czynów. Portret ten wieńczy włożenie psorowi kubła na głowę. Scena ta głęboko zapisała się w świadomości Andrzeja Żuławskiego. To właśnie dlatego kubeł na głowie otwiera film Xawerego Żuławskiego, zrealizowany na podstawie przekazanego na łożu śmierci…

“Bacurau” – Czy postkolonialiści marzą o elektronicznych komunach? [RECENZJA]

Brazylijskie sertão to najbardziej wdzięczne, poetyckie odludzie – położona w Regionie Północno-Wschodnim kwintesencja tego, co dumni Europejczycy jeszcze dziś nazywają Trzecim Światem. Nie docierają tam nie tylko nowotechnologiczne zabawki kolonizatorów, ale też oko kamery, bo o wiele efektowniej ogląda się przecież biedę podmetropolitarnych faweli i zdychających pod płotem dzieci. Tymczasem reżyserskie duo Kleber Mendonça Filho i Juliano Dornelles (odpowiedzialni za Aquariusa) wybierają właśnie…

“Animus Animalis (historie ludzi, zwierząt i rzeczy)” [FRONT WIZUALNY]

Taksydermia to rzemiosło, które dla takiego średniomieszczucha jak ja jest raczej reliktem ubiegłej epoki, myśliwskim stereotypem z całą tego stereotypu typowością. Oczywiście myślenie takie to wypadkowa mojej ignorancji, bo wypychane zwierzęta dalej są regularnie stosowane jako eksponaty w muzeum czy też w charakterze artystycznych rekwizytów, ale Aiste Žegulytė (napiszę to nazwisko tylko raz) tworzy w Animus Animalis projekcję skupiającą się przede wszystkim na klasycznych trofeach…

1 2 3 4 5 6 7 Następne »