W kinematografii każdego kraju można znaleźć produkcję, która uznawana jest za pewnego rodzaju kultową. Czasami jest to więcej niż jeden film – może być to jakaś seria, mogą być to również dzieła danego reżysera czy po prostu jakiś charakterystyczny, szeroko rozpoznawalny nurt w kinie. Z pewnością jednak można wyróżnić produkcję, która odbiła się szerokim echem i jest rozpoznawana przez niemalże każdą osobę z danego kraju. W tym miejscu zaryzykuję stwierdzenie, że w przypadku Słowenii, takim filmem jest Vesna.

Vesna jest klasyczną komedią romantyczną z 1953 roku. Głównymi bohaterami są Samo (Franek Trefalt), Sandi (Janez Čuk) i Krištof (Jure Furlan), którzy przygotowują się do zdania matury. Największy problem sprawia im nauka matematyki. Gdy siedzą w parku, spędzając czas ze znajomymi, zamiast uczyć się całymi dniami do egzaminu, dostrzegają swojego nauczyciela matematyki, profesora Slapara – nazywanego przez nich Kosinusem. Ten idzie ulicą z niezbyt urodziwą dziewczyną, którą z miejsca chłopcy uznają za jego córkę. Wtedy w ich głowach rodzi się dość oczywisty plan.

Samo, Sandi i Krištof postanawiają uwieść córkę profesora i poprosić ją o to, aby wykradła od ojca pytania na egzamin. Po serii rzutów monetą, do zadania wylosowany zostaje Samo. Następnie przyjaciele wspólnie piszą list miłosny, zaadresowany do dziewczyny. Nie znając jej imienia, nazywają ją Vesna (co w Słowenii funkcjonuje przede wszystkim jako imię). Komplementując w liście jej urodę, wybór imienia argumentują faktem, że po raz pierwszy dostrzegli ją wiosną (sł. pomlad). Pod koniec listu umawiają się z nią na spotkanie.

Wtedy okazuje się, że Janja (Metka Gabrijelčič) – jak brzmi prawdziwe imię Vesny – nie jest osobą widzianą wcześniej przez chłopaków. Prawdziwa córka Kosinusa, którą spotyka Samo, wygląda znacznie ładniej. W efekcie, między naszymi bohaterami bardzo szybko rodzi się prawdziwe uczucie. Osobie, która nie zna filmu, opisany powyżej fragment może się wydać spoilerem, jednak dotyczy on zaledwie początku filmu. Dalej jest coraz więcej akcji, w czasie której jesteśmy świadkami wielu zawirowań w relacjach między przyjaciółmi.

Vesna była pierwszą słoweńską produkcją, której reżyserem był pochodzący z Czechosłowacji František Čap. Zrobiła ona rozpoznawalne w całym kraju gwiazdy z odtwórców głównych ról – Metki Gabrijelčič i Franka Trefalta. Film odniósł wielki sukces w słoweńskich kinach, będąc jedną z najchętniej oglądanych tamtejszych produkcji, po czym trafił do międzynarodowej dystrybucji. W ramach ciekawostki można dodać, że jednym z krajów, w którym Vesna była dystrybuowana, była chociażby Polska.

Wpływ filmu Čapa na słoweńskie kino i tamtejszą kulturę był ogromny. Film dość szybko – bo po niespełna czterech latach – doczekał się sequelu, którym było Ne čakaj na maj. Oprócz tego, w 2017 roku doczekał się adaptacji w formie musicalu teatralnego. Należy też wspomnieć o największym słoweńskim festiwalu filmowym w Słowenii, którym jest Festival Slovenskega Filma, odbywający się corocznie w Portorożu. Rozdawane tam statuetki, które wręczane są między innymi dla najlepszego filmu czy aktorów, noszą nazwę Vesna.

Vesna, jako stara komedia romantyczna, kieruje się pewnymi schematami. Pochodzi jednak z czasów, gdy wcale one nie nudziły, a sama akcja filmu potrafi wciągnąć również dzisiaj. Zwroty akcji, ówczesna nieszablonowość i dobra gra aktorska sprawiły, że jest to produkcja uniwersalna, która trafi nawet do osoby niebędącej entuzjastą komedii romantycznych – takiej, jak zresztą ja. Film niestety jest już lekko przestarzały, przez co młodzi odbiorcy będą mogli mieć problem z poprawnym jego odbiorem. Mimo tego, nie pozostaje mi nic innego, niż polecenie go każdemu niezdecydowanemu, gdyż zdecydowanie warto dać mu szansę.