Paryż. Miasto miłości. Miasto świateł. Miliony odwiedzają go szukając romantycznych zaułków, gastronomicznych wrażeń i filmowych scenerii. Stolica Francji jest nie tylko miejscem, jest też bohaterem w filmach i ma aktywny wpływ na fabułę.

Z okazji premiery filmu “Paryż, 13. dzielnica” staraliśmy się wyselekcjonować tytuły, które oprowadzają po Paryżu i które to pozwoliły nam niegdyś zakochać się w tym mieście.

1. Paryż, 13. Dzielnica (2021), reż. Jacques Audiard

Paryż u Audiarda nie jest piękny sam w sobie. Nie patrzymy wszakże na niego z pocztówkowej perspektywy, stereotypowych kadrów na wieże Eiffla tudzież centrum stolicy Francji. Reżyser decyduje się skupić na lokalnych klubach, wypełnić swoją opowieść elektryzującym techno (naprawdę, na ścieżkę dźwiękową Rone stworzoną do filmu czekaliśmy od pierwszego pokazu na Nowych Horyzontach) i oddać głos dorosłym, poszukującym miłości, próbującym ułożyć sobie życie – zawodowe oraz prywatne. Impresyjny styl budowania relacji na ekranie zachwyca, jest ironiczny, sarkastyczny; zarazem wciąga jak i pozostawia przestrzeń do niedopowiedzenia wszystkiego, unikając klisz i schematów.

Bo to chyba w braku schematyczności; nowatorstwie formy i treści należy upatrywać największego sukcesu artystycznego “Paryża, 13. dzielnicy”. A także – choć nie powinno nas to zaskakiwać – w znakomitym aktorstwie, zwłaszcza świetnej roli Noemi Merlant; jak i aktualnym, pomysłowym  scenariuszu – pisanym wspólnie przez reżysera, Céline Sciammę oraz Léę Mysius.

2. Amelia (2001), reż. Jean-Pierre Jeunet

Jeżeli jakiś film mógłby stać się wizytówką Paryża to na pewno byłaby to komedia romantyczna Amelia. Tytułowa bohaterka została wychowana przez ekscentrycznych rodziców, nie mając za wiele kontaktu z rówieśnikami. Amelia mieszka w Paryżu, jako dorosła kobieta pracuje jako kelnerka w kawiarni na Montmartre. Pewnego dnia odkrywa w swoim mieszkaniu metalowe pudełko z cudzymi zdjęciami i postanawia odnaleźć właściciela. Gdy widzi szczęście na twarzy prawowitego właściciela bierze sobie za cel pomaganie innym.

Ten niezwykły film oprowadza nas po licznych lokalizacjach w mieście. Krokami tytułowej bohaterki możemy zwiedzić całe miasto i zobaczyć cały urok i magię w prawdziwym życiu. Nie zobaczymy w Ameli turystycznych atrakcji, ale zobaczymy piękne małe uliczki, mieszkańców oraz autentyczne lokale. A jeśli ktoś był już w stolicy Francji, to powraca atmosfera Paryża i z tęsknoty aż chce się tam powrócić.

3. Przed zachodem słońca (2004), reż. Richard Linklater

Bohaterowie filmu Przed wschodem słońca spotykają się ponownie po 9 latach od ich spotkania w Wiedniu. Tym razem spacerują po Paryżu. Para odwiedza liczne paryskie lokalizacje, te turystyczne i te mniej wyeksponowane, rozmawiając o tym jak zmieniło się ich życie od ostatniego spotkania. W Paryżu Jesse i Celine zdają sobie sprawę z tego, że ich uczucie nie przeminęło.

Richard Linklater, podobnie jak w pierwszej części, ponownie uczynił wszystko by spróbować, często tylko zaznaczając to na drugim planie, poszukać autentycznego charakteru miasta – zapewne świadomy tak jak bardzo filmowym miastem potrafi być Paryż.  Spacery pary głównych bohaterów pozwalają nam dostrzec to co w mieście najpiękniejsze; ponownie oglądamy uliczki, a także zachwycamy się podróżą statkiem gdy powoli zachodzące słońce, warunkujące zakończenie ich drugiego spotkania, powoli sygnalizuje zakończenie drugi rozdział ich opowieści.

4. Ratatuj (2007), reż. Brad Bird

Czy film animowany o szczurze z pasją może być również jednym z najpiękniejszych filmów o Paryżu? Tak. Ratatuj jest jednym z najlepszych filmów Pixara po dziś dzień. Wizualnie przepiękny, fabularnie genialny. Film śledzi losy szczura, który ma tylko jedno marzenie – gotować. Remi rozpoczyna przyjaźń z kucharzem Linguinim i podstępem zaczyna pracę w jednej z najlepszych restauracji w Paryżu.

To kolejna perspektywa pokazania miast w kinie. “Ratatuj” przedstawia Paryż z perspektywy zakorzenionej w mitologii tego miejsca – jest element miłosny w mieście miłości, są piękne widoki błyszczących się nocą okien i lamp w mieście świateł. Przede wszystkim u Disneya jest to miasto w którym marzenia się spełniają

5. Niczego nie żałuję (2007), reż. Oliver Dahan

Nie sposób by w zestawieniu zabrakło filmu, który przeniesie nas w czasie do Paryża lat minionych, by odkryć przed nami przeszłość miasta. Chyba najlepszym przykładem kina biograficznego, przykładem zresztą nagrodzonym Oscarem dla Marion Cotillard, jest Niczego nie żałuję, opowieść o życiu i twórczości Edith Piath. To właśnie w nim, możemy z jednej strony śledzić losy jednej z najważniejszych artystek sceny muzycznej we Francji, ale też zobaczyć kraj, który wygląda już całkowicie inaczej.

Polski tytuł filmu jest dosłownym tłumaczeniem piosenki artystki “Non, je ne regrette rien” (“Nie, nic nie żałuję”), która pojawia się na koniec filmu. Oczywiście, film wykracza poza granice samej stolicy i pozwala nam zobaczyć więcej miast i krajobrazów, ale krokami filmowej Piaf możemy zajrzeć m.in. na Montmartre i do 16.. dzielnicy.

Paryż, 13. dzielnicę możecie oglądać od piątku, 24.06 w kinach w całej Polsce.

Tekst powstał we współpracy z Gutek Film, dystrybutorem najnowszego filmu Jacquesa Audiarda.